boli...:

Boli mnie nadajnik, który mam założony troszkę powyżej piersi. W sensie nie wiem, czy to on konkretnie, czy może tylko mięśnie (czy to co to jest!). W każdym razie nie mogę nawet iść z tym do żadnego lekarza, bo oczywiście nie dostałam jeszcze tego pierdolonego paszportu od mojej lekarki z Lublina. Fuck!
I nie wiem, co mam robić. Chce mi się płakać przez to wszystko.
Oczywiście żadne z moich ani rodziców, ani nikt inny z rodziny mi nie pomoże, bo i po co?
Wiem, nie powinnam, ale nie potrafię czuć się w jakikolwiek inny sposób. Sorry! 
A teraz wiem, że powinnam pójść na dół, do rodziców oglądać jakiś bezsensowny film... Chociaż tak mi się chce... że aż ja pierdziele...

M.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

To będzie jeden z ostatnich postów na tym blogu. Ostatnio były moje urodziny. Skończyłam 25 lat. Czy to dużo? Chyba nie. Jednak ja czuję się staro. Przed urodzinami jednak byłam w szpitalu, w Lublinie. Lekarze, dokładnie neurochirurdzy, zrobili mi badania, dokładnie rezonans magnetyczny. I mnie zmroziło! Niestety nie ma dobrych wiadomości. Oprócz tego, że w moim mózgu pojawił się nowy naczyniak (jakże to cuuudownie), kur... to jeszcze moja Ulubiona Pani Doktor powiedziała mi, że oprócz niego jest jeszcze jedna niespodzianka w moim mózgu. Prawdopodobnie jest to brodawczak, ale ona nie ma żadnej pewności. Na razie jest to niewielkie, ale już mnie wkurwia niemiłosiernie. Ale przynajmniej wiem od czego były (i są) te bóle głowy. A teraz mam jakąś taką schizę. Cały zeszły tydzień miałam wyhaftowany (i to dosłownie). I tylko macałam się po tym moim biednym łbie. Bo oczywiście już wyczytałam w internetach, że takie są pierwsze objawy podwyższonego ciśnienia środczaszkowego. A jeśli ten
Czytaj więcej
To wszystko jest bez sensu. Ręka mnie tak cholernie boli, że żal mówić. No, ale przecież nikt w tym problemu nie widzi, bo przecież "już się aż tak nie spina, poza tym przesadzasz. Ty chcesz wyjeżdżać na rehabilitację?, to ci przecież i tak w ogóle nie pomoże". To, że nie leżę i jakoś chodzę to jest szczyt. Mój zasrany Mount Everest. Już wyżej nie mogę się wspiąć. Bo przecież i tak nic mi już nie pomoże. Chciałabym dostać chociaż zasraną nadzieję! Tylko tyle! Coraz częściej myślę o drezotomii. Zwłaszcza, gdy mnie tak ta ręka napiernicza. Bo to nie jest normalny ból. Ja naprawdę zniosłam wiele bólu, ale to co się ostatnio dzieje, to jest jakiś koszmar! Może gdyby ta ręka była luźniejsza byłoby mi łatwiej. Wiem, musiałabym uczyć się wielu rzeczy od początku, ale to nie ma w tej chwili żadnego znaczenia. Chcę tylko, żeby przestało boleć! Ostatnio bardzo często żałuję, że mieszkam na takim zadupiu! W ogóle, że oni (pan profesorek, pan nie-doktorek, czy ktoś tam inny) zde
Czytaj więcej

A ja nie wiem o co chodzi...

Kompletnie nie wiem o co chodzi, ale to się już robi nudne! Otóż (muszę wymyślić jak inaczej zaczynać zdania, wybaczcie!): dzisiaj, tak jak w grudniu (dokładnej daty nie podam, bo w tej chwili nie pamiętam), miałam deja vu. Co się stało? Wczoraj wieczorem zauważyłam, że znowu rozlała mi się żyłka w oku (znowu w prawym), a dzisiaj przy śniadaniu poczułam, że "coś" mi z nosa chyba cieknie (ot, takie nic) i chciałam to wytrzeć. Okazało się, że to znowu krew! Ja już, kuźwa, nie wiem o co chodzi... Czy to od ogrzewania? Czy to od mrozu? Chociaż wczoraj przecież nie wychodziłam na podwórko? Już szybciej by mnie coś takiego złapało w środę czy w czwartek, ale dzisiaj? Kompletnie nie wiem dlaczego? Już po prostu mam dość tego wszystkiego... Ale to nic. Dam radę! Tylko niech ta moja lekarka zadzwoni, żebym przyjeżdżała do Lublina na ten cholerny zabieg. To jej powiem o tym wszystkim i może ona coś na to zaradzi? W końcu jest nie tylko lekarzem, ale też Neuro... no dobra, nie będę
Czytaj więcej